Το Saturday Night Fever είναι το άλμπουμ soundtrack από την ταινία του 1977 Saturday Night Fever με πρωταγωνιστή τον John Travolta . Το soundtrack κυκλοφόρησε στις 15 Νοεμβρίου 1977. Είναι ένα από τα άλμπουμ με τις περισσότερες πωλήσεις στην ιστορία και παραμένει το δεύτερο με τις μεγαλύτερες πωλήσεις soundtrack όλων των εποχών, μετά το The Bodyguard , πουλώντας πάνω από 40 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως σαν άλμπουμ με διπλό δίσκο (με εκτιμήσεις ότι έχει ξεπεράσει τα 50 εκατομμύρια).
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το άλμπουμ πιστοποιήθηκε 16 φορές Platinum για αποστολές τουλάχιστον 16 εκατομμυρίων μονάδων. Το άλμπουμ παρέμεινε στην κορυφή των τσαρτ για 24 συνεχόμενες εβδομάδες από τις 21 Ιανουαρίου 1978-που πρωτοανέβηκε- έως τον Ιούλιο του 1978 και παρέμεινε στα τσαρτ άλμπουμ του Billboard για 120 εβδομάδες μέχρι τον Μάρτιο του 1980. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, το άλμπουμ πέρασε 18 συνεχόμενες εβδομάδες στο Νο. 1. Το άλμπουμ ήταν η επιτομή του φαινομένου της ντίσκο και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, ενώ έχει προστεθεί στο Εθνικό Μητρώο Ηχογράφησης στη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου στις 21 Μαρτίου 2013, σαν “πολιτιστικά σημαντικό”.
ΤοSaturday Night Fever βοήθησε στο να γίνουν οι Bee Gees μόνιμο μέρος της ποπ κουλτούρας. Είναι αδύνατο να κατανοήσουμε την ιστορία του συγκροτήματος χωρίς να κατανοήσουμε την ταινία. Ωστόσο, οι Bee Gees δεν ήθελαν να συμμετάσχουν στο έργο. Ο μάνατζερ τους, Robert Stigwood, τους ζήτησε να γράψουν μουσική για την ταινία.
Το μέλος των Bee Gees, Maurice Gibb, είχε πει σχετικά: «Δεν κοιτούσαμε το «Fever» ως όχημα καριέρας. Απλώς μας έπιασε το σύνδρομο Robert Stigwood: Όποιον διαχειριζόταν ήθελε επίσης να συμμετέχει στα κινηματογραφικά του έργα, σε αντίθεση με το να τα κρατά χωριστά, και νομίζω ότι τυφλωθήκαμε από αυτό. Ζήτησε τρία τραγούδια, του δώσαμε τρία τραγούδια από αυτό που θα ήταν το επόμενο στούντιο άλμπουμ μας».
To συγκρότημα έγραψε μουσική για το Saturday Night Fever , παρόλο που δεν γνώριζαν την πλοκή της ταινίας. «Δεν ξέραμε τι ήταν η ταινία. Δεν ξέραμε ότι υπήρχε μια σύγκρουση εικόνων που θα μπορούσε ίσως να μας βλάψει αργότερα. Εκείνες τις μέρες, δεν σκεφτόσασταν πολύ τις εικόνες».
